مساله 1578- كسي كه روزه است و قصد مسافرت دارد يكي از چند حالت را دارد:

الف - اگر پس از اذان ظهر مسافرت كند، روزه اش صحيح است و بايد آن را تمام نمايد.

ب - اگر پيش از ظهر از وطن خارج شود و قصد كمتر از هشت فرسخ داشته باشد يا بخواهد كمتر از چهار فرسخ برود وبرگردد، روزه اش صحيح است و بايد آن را به پايان ببرد.

ج - اگر پيش از ظهر از وطن خارج شود و قصد حد اقل هشت فرسخ رفت يا چهار فرسخ رفت و چهار فرسخ برگشت راداشته باشد، پس از رسيدن به حد ترخص [1] روزه او صحيح نيست و قضاي آن واجب مي‌شود، هرچند اگر از شب قبل قصد مسافرت نداشته احوط آن است كه روزه را تمام كرده و قضاي آن را هم بجا آورد. و چنانچه مسافر پيش از رسيدن به حد ترخص روزه خود را باطل كند بنابراحتياط كفاره نيز بر او واجب مي‌شود.

مساله 1579- اگر مسافر پيش از ظهر به وطن خود يا جايي كه مي‌خواهد ده روز در آنجا بماند برسد، چنانچه كاري كه روزه را باطل مي‌كند انجام نداده باشد بايد آن روز را روزه بگيرد، و اگر انجام داده روزه آن روز بر او واجب نيست، بلكه صحيح هم نمي باشد.

مساله 1580- اگر مسافر بعد از ظهر به وطن خود يا جايي كه مي‌خواهد ده روز در آنجا بماند برسد، گرچه كاري كه روزه را باطل مي‌كند انجام نداده باشد روزه آن روز صحيح نيست .

مساله 1581- مسافري كه قصد كرده ده روز در محلي بماند اگر روزه بگيرد و بعد از ظهر از ماندن در آنجا منصرف شود يكي از دو حالت را دارد:

الف - چنانچه يك نماز چهار ركعتي اداء خوانده باشد، روزه اش صحيح است و تا وقتي در آنجاست بايد نمازهاي خود را تمام بخواند و روزه هايش را نيز بگيرد.

ب - چنانچه يك نماز چهار ركعتي اداء نخوانده باشد، روزه آن روزش صحيح است، ولي نمازهاي خود را بايد شكسته بخواند و در روزهاي بعد هم نمي تواند روزه بگيرد.

مساله 1582- مسافر و كسي كه از روزه گرفتن عذر دارد مكروه است در روز ماه رمضان جماع نمايد، و يا در خوردن وآشاميدن خود را كاملا سير كند.

---