مساله 1491- اگر از روي عادت با افتادن در آب سرش زير آب مي‌رود، چنانچه با توجه به اين مطلب خود را در آب انداخته و سرش زير آب رود بنابراحتياط واجب روزه اش باطل مي‌شود، و بايد آن روزه را تمام كند و قضاي آن را هم بجا آورد، ولي چنانچه يقين يا اطمينان داشته كه سرش زير آب نمي رود اشكال ندارد.

مساله 1492- اگر روزه دار از روي فراموشي به نيت غسل سر خود را زير آب ببرد روزه و غسلش صحيح است .

مساله 1493- اگر بداند كه روزه است و از روي عمد به نيت غسل سر خود را زير آب فرو برد دو صورت دارد:

الف - چنانچه روزه او واجب معين باشد - مانند روزه رمضان - بنابراحتياط واجب بايد روزه را قضا و غسل را دوباره انجام دهد، هرچند در روزه واجب معين غير رمضان اگر در حال سكون زير آب يا خارج شدن از آن نيت غسل كندبعيد نيست غسل او صحيح باشد.

ب - چنانچه روزه او روزه مستحب يا روزه واجبي باشد كه وقت آن وسعت داشته و تمام كردن آن واجب نباشد غسل باطل نمي شود، ولي بنابراحتياط واجب روزه باطل است .

مساله 1494- روزه داري كه براي نجات غريق ناگزير از فرو بردن سر به زير آب است - گرچه نجات غريق واجب باشد - بنابراحتياط واجب روزه او صحيح نيست . پس اگر روزه او واجب معين است روزه آن روز را تمام كند و قضاي آن راهم بگيرد، و اگر واجب غير معين است و قبل از ظهر باشد لازم نيست روزه آن روز را تمام كند و تنها بايد عوض آن رابجا آورد، و اگر روزه او مستحبي باشد لازم نيست آن را تمام كند و قضا نيز ندارد.

مساله 1495- ريختن آب روي سر اشكال ندارد، ولي اگر مثل آب لوله هاي بزرگ يا آبشار باشد كه يكباره تمام سر رامي پوشاند اشكال دارد.

مساله 1496- زن روزه دار علاوه بر اينكه بايد سر خود را زير آب نبرد بنابراحتياط از نشستن در آب نيز خود داري نمايد.

8 - باقي ماندن بر جنابت يا حيض و يا نفاس تا اذان صبح :

مساله 1497- اگر در روزه ماه رمضان و قضاي آن بلكه بنابراحتياط واجب هر روزه واجب ديگر "جنب" يا "حائض" ويا "نفسا ء" از روي عمد تا اذان صبح غسل نكند، يا اگر وظيفه او تيمم است تيمم ننمايد، روزه او باطل مي‌باشد.