در هر صورت آنچه از اين روايت استفاده مي‌شود اين است كه "فرياد آسماني" و "فرو رفتن در زمين" از علايم مهدي موعود(عج) است و قبل از بروز اين علامت ها همراه با كسي كه ادعاي مهدويت دارد خروج جايز نيست . پس اين روايت بر سكوت و عدم قيام در مقابل هجوم دشمنان اسلام به اسلام و شؤون مسلمانان دلالت ندارد. و اين مطلبي است روشن و آشكار.

15 - كلام اميرالمؤمنين (ع) در نهج البلاغه

محمد بن حسين الرضي في نهج البلاغة عن اميرالمؤمنين (ع) قال في خطبة له : "الزموا الارض واصبروا علي البلاء، و لا تحركوا بايديكم و سيوفكم في هوي السنتكم، و لا تستعجلوا بما لم يعجله الله لكم، فانه من مات منكم علي فراشه و هو علي معرفة حق ربه و حق رسوله و اهل بيته مات شهيدا و وقع أجره علي الله و استوجب ثواب مانوي من صالح عمله و قامت النية مقام اصلاته لسيفه ; فان لكل شئ مدة و اجلا."[1]

حضرت امير در پايان يكي از خطبه هاي خويش مي‌فرمايد:

بر زمين ميخكوب شده و بر بلاها صبر نمائيد و شمشير و دستهايتان را در جهت خواستهاي زبانتان به حركت درنياوريد و نسبت به آنچه خداوند براي شما در آن عجله قرار نداده عجله نكنيد. پس همانا اگر كسي از شما در رختخواب بميرد اما نسبت به خدا و رسول و اهل بيتش معرفت و شناخت داشته باشد شهيد مرده و اجر او با خداست، و آنچه را از اعمال نيك نيت داشته پاداشش را خواهد برد و همان نيت خير او در رديف برافراشتن شمشير است ; و بدانيد كه براي هر چيز مدت و سرآمدي است ."

توضيح كلام امام : [چگونه مي‌توان گفت اميرالمؤمنين (ع) امام الساكتين است ؟!]

در توضيح كلام فوق بايد توجه داشت كه اين كلام از كسي است كه آن همه خطابه هاي آتشين در تشويق به جهاد و مبارزه با ستمگران و ظالمين ايراد فرموده است، كافي است در اثبات اين معني خطبه 27 نهج البلاغه ملاحظه شود كه چگونه ساكتين و قاعدين زمانه خود (مردم كوفه) را كه به بهانه هاي واهي شانه از زير بار جهاد خالي مي‌كردند مورد تحقير قرار داده و مي‌فرمايد:

"زشت باد درويتان كه هدف تيرهاي دشمن قرار گرفته ايد. به شما هجوم مي‌آورند به آنها هجوم نمي بريد، با شما مي‌جنگند با آنها نمي جنگيد، معصيت خدا مي‌شود و شما به آن رضايت مي‌دهيد!"[2]

---