خدا هستيم، گفتم : پس تو صاحب شمشيري ؟ فرمود: همه ما صاحب شمشير و وارث شمشيريم ."[1]

و در روايت ديگري عبدالله بن سنان روايت نموده كه گفت : خدمت امام صادق (ع) آيه : (يوم ندعو كل اناس بامامهم [2] روزي كه هر دسته از مردم را به امامشان فرا مي‌خوانيم) را قرائت كردم، حضرت فرمود: "امام آنان كسي است كه پيشاپيش آنهاست و او قائم مردم زمان خويش است ."[3]

ما پيش از اين نيز گفتيم كه : لفظ "امام" از نظر لغت براي هر پيشوا و جلوداري وضع شده است و منحصر به ائمه دوازده گانه (ع) نيست، بر اين اساس شايد مراد از "قائم اهل زمان خويش" نيز اعم بوده و مراد از آن قائم بالفعل در ميان هر امت باشد. اما از سوي ديگر اين احتمال بسيار بعيد به نظر مي‌رسد; زيرا آنچه از لفظ "القائم" - كه همراه با الف و لام تعريف - در روايات ما به كار برده شده ظاهر مي‌شود، همان قائم مورد نظر يعني امام زمان (عج) است ; پس در اين صورت مراد از پرچمي كه در اين روايت مورد مذمت قرار گرفته، پرچمي است كه صاحب آن مردم را به نفس خويش فراخواند نه به اقامه حق و اطاعت از امام به حق . و اين نكته اي است شايان توجه و دقت .

7 - روايت عمر بن حنظله

عمر بن حنظله قال : سمعت اباعبدالله (ع) يقول : "خمس علامات قبل قيام القائم : الصيحة والسفياني و الخسف و قتل نفس الزكية و اليماني . فقلت : جعلت فداك ان خرج احد من اهل بيتك قبل هذه العلامات انخرج معه ؟ قال : لا."[4] عمر بن حنظله روايت مي‌كند كه امام جعفر صادق (ع) فرمود: پنج علامت قبل از قيام قائم وجود دارد: صيحه [ نداي آسماني ] و سفياني [ خروج سفياني ] و فرورفتن به زمين [ فرورفتن لشكر سفياني به زمين در محلي به اسم بيدا] و كشته شدن نفس زكيه [ شخصي به اسم نفس زكيه و يا انسان باتقوايي كه داراي نفس تزكيه شده است ] و يماني [ خروج يماني ]. عرض كردم : فدايت گردم اگر يكي از اهل بيت شما قبل از اين علامتها خروج نمود آيا با وي خروج كنيم ؟ حضرت فرمود: نه ."

---