3 - روايت سدير

سدير روايت نموده كه امام صادق (ع) فرمود:

"يا سدير الزم بيتك و كن حلسا من احلاسه واسكن ما سكن الليل و النهار فاذا بلغك ان السفياني قد خرج فارحل الينا ولو علي رجلك .[1]

اي سدير، در خانه ات بنشين و مراقب زندگي ات باش و مادامي كه شب و روز آرام هستند آرام گير، پس هنگامي كه خبر به تو رسيد كه سفياني خروج كرده حركت كن و به سوي ما بيا ولو با پاي پياده ."

ممكن است اهل سكوت بدين روايت استناد نموده و بگويند: اين روايت منحصر به سدير نيست بلكه بر همه واجب است كه تا خروج سفياني و قيام قائم (عج) سكوت نموده و از قيام و خروج خودداري ورزند.

اما در پاسخ بايد گفت : الغاي خصوصيت و تعميم حكم به همه افراد در تمام زمانها متوقف است به موردي كه ما علم و آگاهي داشته باشيم به اين كه شخص خاص و يا مورد خاصي مورد نظر نيست، اما در مورد شخصي همانند سدير پس از بررسي ويژگي ها و حالتهاي او مشخص مي‌گردد كه چنين الغاي خصوصيتي درباره او صحيح نيست ; زيرا از بررسي و تتبع در احوالات او مشخص مي‌شود كه وي كسي نبوده كه بتواند قيام نموده و حكومت اسلامي تشكيل دهد، بلكه يك فرد عادي بوده كه مخلص امام صادق (ع) بوده اما همواره احساساتش بر تدبير و فكرش غلبه مي‌كرده است . وي از كساني بوده كه گمان مي‌كرده امام (ع) توانايي قيام را دارد و شرايط به عهده گرفتن خلافت برايش مساعد است ; و به همين جهت همواره مصر و منتظر خروج آن حضرت بوده و براي اينكه زير پرچم آن حضرت باشد انتظار مي‌كشيده است . و آن حضرت در اين كلام مي‌خواهند به وي بفرمايند كه فعلا نمي توانند خلافت ظاهري تشكيل دهند و اينكه علامت قائم به حق خروج سفياني است . و بر اشخاصي همانند اين شخص كه امر بر آنان مشتبه شد و تحت تأثير احساسات غلط و غير مطابق با واقعيات قرار گرفته اند، بهترين كار اين است كه در خانه هاي خويش مانده و بدون نتيجه، خود و ديگران را به هلاكت نيندازند.

بررسي شخصيت سدير

شاهد بر اين مدعي در ارتباط با سدير اموري است كه ذيلا متذكر مي‌شويم :

---