نكته اي درباره كتاب محكم و متشابه : در همينجا اين نكته را بايد يادآور شد كه محدث بزرگوار، مرحوم مجلسي (ره) مجموع اين كتاب [محكم و متشابه ] را در كتاب القرآن بحار [بحارالانوار ‌1/90 - 97، باب 128 كتاب القرآن ] آورده است، و ظاهر اين نقل اين است كه تمام كتاب محكم و متشابه روايتي است از اميرالمؤمنين (ع) كه در اول بحار نيز اين نكته گوشزد شده و در آخر باب 128 كتاب القرآن مي‌نويسد:

"مطالب اين كتاب را در يك رساله قديمي منسوب به سعد اشعري يافته كه از اميرالمؤمنين (ع) روايت شده و ايشان ترتيب آن را تغيير داده و برخي اخبار را به آن افزوده است ."

اما آنچه به نظر ما مي‌رسد و سبك كتاب گواه آن است اين است كه اين كتاب تأليف يكي از علماي شيعه است كه گفتار خويش را با روايات در هم آميخته، و كتاب مشتمل بر مطالبي است كه نمي توان به همه آنها استناد نمود. براي دريافت اين نكته بايد به خود كتاب مراجعه كرد و با تأمل در آن نگريست .

دليل ششم : [ استدلال به كلام اميرالمؤمنين (ع) در پاسخ به نامه معاويه ]

در كتاب سليم بن قيس آمده است : هنگامي كه نامه معاويه توسط ابودرداء و ابوهريره به دست امام (ع) رسيد و آن حضرت به مضمون آن - كه درخواست بازگردانيدن قاتلين عثمان به معاويه به منظور كشتن آنان بود - مطلع گرديد، در پاسخ فرمودند:

"اي ابوهريره و اي ابودرداء، شما پيام و نامه معاويه را به من رسانديد، اينك توجه كنيد آنچه را براي شما مي‌گويم براي معاويه بازگوييد. به معاويه بگوييد:

جريان عثمان بن عفان از دو صورت خارج نيست : يا اينكه رهبر و امام صالحي بود كه مردم را به هدايت دعوت مي‌كرد، كه در اين صورت ريختن خون او حرام و ياري كردن او واجب بود و هيچ كس حق نداشت از فرمان او سرپيچي نموده و در شكست و ذلت او تلاش كند. و يا رهبر و امامي بود گمراه و ستمگر، كه در آن

---