فيها اسم الله كثيرا و لينصرن الله من ينصره ان الله لقوي عزيز ‌ الذين ان مكناهم في الارض اقاموا الصلاة و آتوا الزكاة و امروا بالمعروف و نهوا عن المنكر و لله عاقبة الامور.[1]

رخصت جنگ به كساني كه هدف كارزار ديگرانند داده شد; زيرا آنان از دشمن ستم كشيده اند و خدا بر ياري آنها تواناست ; آن مؤمناني كه به ناحق از خانه هايشان آواره شدند و جز آنكه مي‌گفتند پروردگار ما خداي يكتاست جرمي نداشتند; و اگر خدا رخصت جنگ ندهد و دفع برخي مردم را با برخي ديگر نكند، همانا صومعه ها و دير و كنشت ها و مساجدي كه در آن نماز و ذكر خدا بسيار مي‌شود همه خراب و ويران مي‌شد; و هر كه خدا را ياري كند البته خدا او را ياري خواهد كرد، كه خداوند در منتهاي اقتدار و توانايي است ; كساني كه اگر در روي زمين به آنان اقتدار و حاكميت دهيم، نماز به پا مي‌دارند و زكات مي‌پردازند و امر به معروف و نهي از منكر مي‌كنند، و عاقبت كارها همه از آن خداوند است .)

من نمي دانم آيا مسلمانان اين آيات شريفه را نخوانده اند؟ و يا خوانده اند اما در مفاهيم آن تدبر و انديشه ننموده اند؟

آيا مي‌توان به اين معني ملتزم شد كه خداوند متعال در عصر غيبت امام زمان (عج) با فساد در زمين، و خرابي مساجد و معابد دشمن نيست ؟ و اقامه نماز و پرداخت زكات و امر به معروف و نهي از منكر را دوست ندارد؟ به ذات مقدسش سوگند هرگز نمي توان چنين برداشتي را پذيرفت .

بي ترديد بر همه مسلمانان همواره واجب و لازم است از مراكز توحيد دفاع كنند و فساد و مفسدين را از گستره زمين برانند و ستونهاي اسلام را همواره پابرجا نگهدارند; و خداوند به كساني كه وي را ياري دهند ياري خواهد رساند. البته اين نكته را همين جا بايد يادآور شد كه ياري خداوند غير از پيروزي قطعي و حتمي بر دشمن است ; زيرا خداوند سبحان همواره دوستان خويش را با تقويت ايمان و ايجاد آرامش در دلشان و با افكندن رعب و ترس در دل دشمنان نصرت و ياري مي‌بخشد، و چه بسيار دسته هاي كوچك و اندك كه با خواست و ياري خداوند بر سپاهي بزرگ غلبه نموده اند، اما بايد دانست كه اين عالم عالم علل و اسباب و تضاد و تزاحم است و چه بسا دشمن در موردي به خاطر به كار بستن خدعه و حيله اي در يك مرحله بر قواي حق پيروز آيد.

اما در عين حال بر مسلمانان واجب است پس از تهيه وسايل و امكانات مبارزه به صورت متعارف با توكل به خدا قيام نموده و با مفسدين و ستمگران پيكار نمايند.

---