دلالت روايات بر ضرورت جهاد دفاعي

روايات متعددي نيز بر ضرورت جهاد دفاعي دلالت دارد كه از آن جمله مي‌توان به روايتهاي ذيل توجه كرد:

1 - در روايتي از امام صادق (ع) نقل شده كه آن حضرت پس از قرائت آيه شريفه (اذن للذين يقاتلون بانهم ظلموا و ان الله علي نصرهم لقدير) فرمود: "به استناد همين آيه مؤمنان هر دوره و زماني با ستمگران پيكار مي‌كنند."[1]

2 - پيش از اين به نقل از اميرالمؤمنين (ع) گذشت كه آن حضرت پس از آنكه شنيد كه مردي (از اهل شام) به يك زن مسلمان و زن ديگري كه در ذمه اسلام بوده حمله برده و خلخال و دستبند و گردنبند و گوشواره از آنان ربوده است در حالي كه آنان وسيله اي براي دفاع جز گريه و التماس نداشته اند، و غارتگران با غنيمت فراوان بدون اينكه حتي يك نفر از آنان زخمي شده و يا قطره اي خون از آنان ريخته شود به سوي شام بازگشته اند، فرمود:

"اگر به خاطر اين حادثه مسلماني از روي تأسف بميرد ملامت نخواهد شد و بلكه از نظر من سزاوار و بجاست ." و نيز فرمود: "زشت باد روي شما و همواره غم و اندوه قرينتان باد كه هدف تيرهاي دشمن قرار گرفته ايد، به شما پي درپي حمله مي‌كنند و شما به حمله متقابل دست نمي زنيد، با شما مي‌جنگند و شما با آنان نمي جنگيد، معصيت و نافرماني خدا مي‌شود و شما به آن رضايت مي‌دهيد."[2]

پس اينك اي برادر مسلمان ! آيا من و شما انسان نيستيم ؟ آيا گذشته از التزام به اسلام در ما عواطف و حميت انساني نيست ؟ چگونه خبر كشتار اين همه مسلمان و تخريب شهرها و مساجد و هتك نواميس مسلمانان به دست كفار و صهيونيسم در فلسطين و لبنان و افغانستان و هند و ساير كشورهاي اسلامي به گوش ما مي‌رسد اما از جاي خويش حركت نكرده و از آن حمايت نمي كنيم ؟ و حتي يك كلام و جمله هم در جهت تقويت آنان نمي گوييم، و كساني را كه فرياد اعتراض عليه دشمنانشان سر داده اند مورد تأييد و حمايت قرار نداده و چه بسا عملا كفار و ستمگران را نيز مورد تأييد قرار مي‌دهيم ؟

3 - طبري در تاريخ خويش از ابي مخنف از عقبة بن ابي العيزار نقل نموده : كه امام حسين (ع) در صحراي "بيضه" براي اصحاب خويش و اصحاب حر خطبه خواند و فرمود:

---