چگونگي اجازه امام در جهاد ابتدايي

روايات متعدد و فتاواي بزرگان فقه شيعه بر ضرورت حضور امام عادل و يا نماينده وي در جهاد ابتدايي دلالت دارد، كه نمونه هايي از آن را متذكر مي‌شويم .

روايات :

1 - در نامه امام علي بن موسي الرضا(ع) به مأمون آمده است : "جهاد واجب است همراه با امام عادل ."[1]

2 - در روايت بشير از امام جعفر صادق (ع) آمده است كه گفت : "خدمت آن حضرت - امام صادق (ع) - عرض كردم : در خواب ديدم كه به شما گفتم : جنگ همراه با غير امام مفترض الطاعة حرام است همانند مردار و خون و گوشت خوك . و شما در جوابم فرموديد: بله چنين است . حضرت فرمود: "بله چنين است ."[2] (كه در خواب ديده اي).

3 - در روايت ابي بصير از امام جعفر صادق (ع) از پدران خويش از اميرالمؤمنين (ع) آمده است كه فرمود: "كسي كه در حكم كردن امين نبوده و شرعا تأييد نشده و حدود الهي را در بيت المال مراعات نمي كند، نبايد هيچ مسلماني به دستور چنين كسي در جهاد شركت نمايد; و اگر به دستور چنين شخصي به جهاد گسيل شد و از دنيا رفت ياور دشمنان ماست در غصب حق ما، و دست او به خون ما آلوده شده و مرگ او مرگ جاهليت است ."[3]

4 - در روايت سماعه از امام جعفر صادق (ع) آمده است كه گفت : عباد بصري، امام زين العابدين (ع) را در راه مكه ملاقات نمود و به وي گفت :

---