كه در يك جامعه مورد پذيرش قرار گرفته در تعارض باشد، و عنوان اهانت و هتك حرمت انساني نيز از عناوين عرفي و متغيري است كه فرهنگ و رسوم ملتها در زمانها و مكانهاي مختلف در صدق و عدم صدق آن تأثير دارد.

د - قصاص

در مورد حق الناس در شريعت محمدي 6 اساس مجازات بر جلوگيري از خسارت بيشتر و به حداقل رساندن جرايم است . بسياري از موارد حق الناس با معيار قانون فطري و طبيعي مقابله به مثل تنظيم گرديده و براي پيشگيري از تكرار خسارتها پيشنهاد بهره گيري از حق عفو داده شده است . در مواردي نيز به صاحبان حق توصيه مي‌كند كه به جاي انتخاب كيفر مشابه جرم، كه نوع شديد آن است، از كيفرهاي خفيف تري استفاده كنند. مثلا در برابر قتل نفس به گرفتن ديه رضايت دهند و از قصاص پرهيز كنند.

مطلب مهمي كه درباره قصاص بايد مورد توجه قرار گيرد اين است كه قصاص بايد از طرف صاحبان يا صاحب حق صورت بگيرد و دستگاه قضايي نبايد در اين امر پيش قدم شود. زيرا گاهي در اين گونه موارد انسان قدرت تصميم گيري براي قتل را ندارد و به اختيار صاحب حق گذاشته شدن اجراي قصاص چه بسا موجب شود كمتر خون ريخته شود و احيانا قاتل عفو شود و يا از وي ديه گرفته شود. ولي اگر بنا باشد افراد خاصي از طرف دستگاه قضايي مأمور به اين كار شوند و در قالب متولي حكم قصاص معين شوند و اين كار به صورت عادت براي آنها درآيد، فلسفه قصاص به عنوان حكم شرعي آن طور كه بايد مورد توجه قرار نخواهد گرفت و ظاهرا برخلاف مذاق شارع مقدس خونريزي فراوان خواهد شد.

قصاص حقي است براي ولي يا اولياي دم كسي كه در وضع عادي و در شرايط امن و آرامش، بدون حق شرعي و قانوني به قتل مي‌رسد و يا جراحت برمي دارد; در اين صورت عامل قتل يا جراحت قصاص مي‌شود. ولي در زمان يا مكاني كه نا امني