دانش از آنها فرا گرفته شود، و لذا فرموده اند: "اعلم الناس من جمع علم الناس الي علمه"[1] "برترين دانشمندان كسي است كه دانش ديگران را به علم خويش بيفزايد."

اجزاي فرهنگ و تمدن بشري به تمامي قابل انتقال به مملكت اسلامي نيست، بلكه برخي آثار غيرمنقول - مثل بناها و سرزمين ها - بايد با مراجعه به مكانهاي خاص خويش در منظر مسلمانان قرار گيرد تا حقايق نهفته در دل آنان تجلي كند و از آنها درس گرفته شود. دستور قرآن به سير در زمين و توجه به عواقب كار امت هاي گذشته و ديدن آثار باقي مانده از آنان، كاري فرهنگي است كه جز با ارتباط فرهنگي مثبت امكان دست يابي به آن ممكن نيست و يا به دشواري صورت خواهد گرفت .

زمامداران بايد از تجربيات ملت ها و دولت هاي جهان مطلع شوند و راههايي را كه مي‌تواند مسلمانان را به مقصود برساند يا از مقصود بازدارد شناسايي كنند و اين تجارب را به ملت مسلمان منتقل كنند تا عقب ماندگي هاي مسلمانان جبران شود.

د - كتاب و رسانه هاي جمعي

مسؤولان و دولتمردان در جامعه اسلامي براي رشد مسلمانان بايد امكانات لازم را فراهم سازند و زمينه هاي ارتقاي علمي و تبادل فرهنگي و نقد و انتقاد را به وجود آورند. و جز در موارد ضروري، از اطلاع رساني هر چه بيشتر و بهتر و سريع تر پشتيباني كنند. رسانه هاي عمومي و خصوصي و وسايل ارتباط جمعي و خصوصا آثاري كه قابليت رجوع مكرر و بهره مندي هاي مجدد را دارند (مثل آثار مكتوب يا فيلم ها و...) از لحاظ ميزان تأثيرات مثبت و منفي بايد مورد توجه قرار گيرد و تنها در صورتي كه ضرر آنها بيش از منافعشان باشد - به گونه اي كه اكثريت كارشناسان بهره گيري از آنها را مضر تشخيص دهند و هيچ راه حل جايگزيني نداشته باشد و اطمينان شود كه ضرر آنها بيش از نفعشان است - از انتشار آنها جلوگيري كرد.

---