اسم الکتاب : درسهايي از نهج البلاغه المؤلف : منتظري، حسينعلي الجزء : 1 صفحة : 583
همگي به سوي خداي تعالي وارد و نازل شوند. چرا كه در حقيقت وقتي شما به
دعوت خدا لبيك گفتيد و به آنجا وارد شديد، در آنجا مهمان خدا هستيد كه البته
مهماني هاي خدا با مهماني هاي ما فرق ميكند. مثل اين كه خداي متعال در ماه
مبارك رمضان كه مردم مهمانش هستند به آنها گرسنگي ميدهد، و همين طور هم
مردم را براي حج در آن سنگلاخها و در آن هواي گرم و كم آب و نبودن وسايل
زندگي دعوت كرده است .
"و طلب الزيادة" به آنجا ميرويد تا خواسته بيشتري را از خدا طلب كنيد.
"و الخروج من كل ما اقترف به العبد" حج براي اين است كه انسان از هر گناهي كه
تا به حال مرتكب شده است خارج گردد، "تائبا مما مضي" و از گذشته هاي خودش
توبه كند، "مستأنفا لما يستقبل" به فكر اصلاح آينده خودش بيفتد; چنانچه در آنجا
انسان توجه خاصي پيدا ميكند و وقتي كه برمي گردد چون حاجي شده، تا مدتي
خجالت ميكشد كه بعضي از كارهاي زشت را مرتكب شود.
"مع ما فيه من اخراج الاموال و تعب الابدان" با اين كه در اين راه مال مصرف
ميكنيد و بدن را به زحمت مياندازيد. مالي را كه با زحمت به دست آورده ايد بايد
به راههاي مختلف خرج كنيد، در صورتي كه مشكل است انسان بخواهد چيزي را
كه به آن دل بسته است از خودش جدا كند. لذا وقتي انسان مال را خارج ميكند و از
خودش دور ميكند اين خود يك گذشتي است .
"و الاشتغال عن الاهل و الولد" و دور افتادن از زن و بچه را تحمل ميكني،
"و حظر النفس عن اللذات" وقتي كه انسان احرام ميبندد از بيست و چهار چيز كه
نوعا چيزهايي است كه خواسته و هوا و هوس انسان است، بايد خودش را باز دارد;
به سراغ زن حق ندارد برود، حق ندارد سراغ بوي خوش برود، مردها سرشان را
نمي توانند از هواي گرم بپوشانند. "شاخصا في الحر و البرد" چه در هواي گرم و چه
در هواي سرد بايد به آنجا رفت، كه در آنجا زمستان هم هوا گرم است . "ثابتا
اسم الکتاب : درسهايي از نهج البلاغه المؤلف : منتظري، حسينعلي الجزء : 1 صفحة : 583