«محبت حاج شيخ با طلاب»

راجع بع استادش حاج شيخ عبد الكريم حائرى (رحمه اللّه) مى‌فرمودند: مرحوم آقاى حاج شيخ نسبت به طلاب بسيار مهربان بودند. اگر طلبه‌اى مريض مى‌شد حاج شيخ جوشانده درست مى‌كردند و براى طلبه مريض در مدرسه مى‌فرستاد. و همين مهربانى بود كه باعث شد بتواند حوزه‌اى اين چنين تشكيل دهند، والّا سابقا حوزه چنين نبود.

مرحوم آقاى ارباب و آقاى فيض در قم چند طلبه و مجلس درس مختصر داشتند.

باز مى‌فرمودند: مرحوم حاج شيخ وقتى به قم آمدند وجوه بازار قم را نمى‌پذيرفتند و مى‌فرمودند به آقايان قم بدهيد. (دقت و حسن تدبير ايشان تا اين حد بود كه آمدن ايشان به قم موجب از بين رفتن حرمت ديگران نشود و شيادان نتوانند از اين راه بين ايشان و علماى قم اختلاف بياندازند.)

باز مى‌فرمودند: حاج شيخ مواظب بودند ابهت طلبه براى مال دنيا شكسته نشود و عزت طلبه به خاطر پول از بين نرود. روزى از مرحوم حاج شيخ على اكبر متانت كه بازارى بود يكدست قبا و لباده و جليقه خوب تهيه كرده بودم. و 10 تومان به ايشان بدهكار بودم. روزى شيخ على اكبر خدمت مرحوم حاج شيخ مى‌رسد و از وى مى‌خواهد كه قرض طلبه‌ها را بابت خمس كه بدهكار بوده حساب كند. ولى حاج شيخ قبول نمى‌كند و صورت طلاب مقروض را مى‌بيند و مى‌فرمايند، وجوه خود را به علماى‌