برنامه قرائت قرآن معظم له چنين بود كه به حكم آيه: قم الليل الا قليلا نصفه او انقص منه قليلا. او زد عليه و رتّل القران ترتيلا.[1] در طول عمرش گوهر سحرخيزى را از دست نداد. و هر روز صبح حداقل يك جزء از قرآن را تلاوت مى‌نمود و روزش را با نور شروع مى‌كرد. و قلبش را به نور حق منور مى‌ساخت و شب هنگام هم بعد از نماز عشاء قرآن تلاوت مى‌نمود. در ماه مبارك رمضان اهتمام وافرى به قرائت قرآن داشتند و روى اين اهتمام علاوه بر قرائت انفرادى يك ختم هم با معيّت خانواده محترمه‌شان مى‌كردند.

قرآن را با تدبير مى‌خواندند و در آيات توجه خاصى داشتند، و گاهى قطرات اشك از چشمانش جارى مى‌شد و مى‌فرمودند: «خدا مى‌داند كه من گاهى كه به آيات عذاب مى‌رسم اين آيات همواره در مقابل چشم و گوش من است و مرا مى‌لرزاند، كه نكند جورى باشيم كه مصداق اين آيات قرار بگيريم.»

و گاهى مى‌فرمودند: «قرآن بهترين موعظه است هنگام قرائت قرآن در آن تدبر كنيد به قصد اينكه از آن درس بگيريد، نه فقط براى ثوابش قرائت كنيد در اين صورت است كه اشك چشمت جارى مى‌شود و ببين به چه مقامى مى‌رسى.»

قرآنهائى كه به ايشان هديه مى‌شد مقيد بودند آنها را بخوانند پس از يك دور تلاوت به دار لقرآن هديه مى‌كردند و مى‌فرمودند: زكات قرآن به اين است كه خوانده شود، زيرا در قيامت قرآن از ما بازخواست مى‌كند. قرآن‌هائى كه توسط آقا قرائت شده در دار القران ثبت گرديده است حتى قرآنهاى نفيس خطى و غير خطى كه به دار القرآن اهدا مى‌شد براى اينكه در گنجينه دار القرآن محبوس نشود. خود ايشان يك دور تلاوت مى‌كردند.

[1]- سوره مزمل، آيه 3.