انس با قرآن‌

كتاب انزلناه اليك لتخرج الناس من الظلمات الى النور[1]

مى‌دانيم كه يكى از اسامى رب ودود نور است. و قرآن نورى است از جانب نور براى رساندن بندگان به منبع نور. و به فرمايش حضرت امير عليه السّلام: «خدا قرار داده قرآن را آب زلالى بر تشنگى عالمان و بهارى براى قلوب دانشمندان و مقصدى براى راههاى صالحان و دارويى كه بعد از آن درد نباشد و نورى كه با آن ظلمتى نيست.»[2] مرجع بزرگ شيعه در طول زندگانى‌اش در خط نورى قرآن راه مى‌پيمود. و با نور به سوى منبع نور سالك بود. و قرآن را براى خويش بهترين انيس مى‌دانست و انس عجيبى با قرآن داشت. و اين عشق و علاقه به قرآن كريم از امورى بود كه از دوران كودكى در دل ايشان شعله‌ور بود و برنامه تلاوت قرآنشان برنامه‌اى بود كه نود سال ايشان به آن پايبنده بود و لذا قرآن در دل ايشان جاى گرفته بود و در بسيارى از موارد تمثل به آيات قرآنى مى‌جستند.

[1]- سوره ابراهيم، آيه 1.

[2]- نهج البلاغه، خ 198.