فرمود: خدايا شفايش ده، يا فرمود: خدايا خدايا لباس عافيت بدو بپوشان. على (ع) مى‌فرمايد: ديگر از دردى شكايت نكردم.

امّ عطيه‌[1]- مى‌گويد: پيامبر 6 لشكرى را گسيل داشت كه على بن ابى طالب هم در ميان آن‌ها بود. شنيدم كه پيامبر 6 در حالى كه دو دستش را بلند كرده بود چنين دعا مى‌فرمود: خدايا! مرا نميران تا وقتى كه چهره على بن ابى طالب را نشانم دهى.

عبد اللَّه بن حارث‌[2]- به نقل از على (ع) مى‌گويد: درد شديدى داشتم كه نزد پيامبر 6 آمدم. پس او مرا در جاى خود قرار داد و گوشه جامه‌اش را بر من افكند و سپس برخاست و نمازى گزارد، و در پى آن فرمود: اى على! ديگر غم مخور كه بهبود يافتى. من براى خود چيزى نخواسته‌ام مگر آن كه نظير آن را براى تو طلب كرده‌ام، و دعايى نكرده‌ام مگر آن كه مستجاب شده است. يا فرمود: هر چه خواسته‌ام در اختيارم نهاده شده مگر آن كه پيامبرى پس از من نيست.

مبحث بيست و پنجم: پيرامون بيم دادن به كسى كه بغض على (ع) در دل داشته باشد:

خوارزمى‌[3]- از معمّر و او از زهرى و او از عكرمه و او از ابن عبّاس روايت كرده كه گفته است: پيامبر 6 فرموده: خداوند عزّ و جلّ به سبب بدگمانى بنى اسرائيل نسبت به پيامبران و اختلاف در دين، اجازه نداد آسمان بر آن‌ها ببارد و اين امّت را به سبب بغض نسبت به على بن ابى طالب به خشكسالى گرفتار كرد.

معمّر مى‌گويد:[4]- زهرى برايم حديثى گفت، امّا در آن بيمارى كه بدان گرفتار شد روايتى از عكرمه برايم بازگفت كه نه قبلا و نه پس از آن برايم نگفته بود. چون از بيمارى‌اش بهبود يافت پشيمان شد و به من گفت: اى يمانىّ (زهرى)! اين حديث را پوشيده دار و آن را در هم پيچ كه اينان (بنى اميه) در ياد و نام على، عذرى را نمى‌پذيرند[5].

[1] همان/ 122، ح 160، و نظير آن با اختصار در مناقب خوارزمى/ 30 آمده است.

[2] همان/ 135، ح 178. مانند آن در مناقب خوارزمى/ 61 آمده است.

[3] همان/ 141، ح 186.

[4] همان و حديث، ص 142.

[5] ابن شهرآشوب در مناقب 2/ 226 مى‌گويد:

« دعاى پيامبر6 دريافتن پيروزى و ولايت جايز نيست مگر براى ولىّ امر و بدين ترتيب امامت ايشان آشكار مى‌گردد.

علّامه بياضى در صراط المستقيم 2/ 80 در ذيل خبر دعاى پيامبر در حقّ اهل بيتش چنين آورده است:

« و هر كه وصيّت مرا در حقّ آنان تباه سازد بهشت را بر او حرام ساز.»« دعاى پيامبر6 مستجاب است، زيرا نيرويى قوى پشتيبان اوست، چه، پروردگار مى‌فرمايد: وَ ما يَنْطِقُ عَنِ الْهَوى‌[ نجم/ 3؛].