تو پناه آورده رحم كن.

52- اى صاحب شرف من به تو تكيه كرده‌ام، خوشا بحال كسى كه تو اربابش باشى.

53- خوشا بحال كسى كه (از گناهانش) پشيمان است و شب‌زنده‌دار و به خداى نيرومند سختيهاى خود را عرضه مى‌كند.

54- بيش از عشق به مولاى خود نه مرضى دارد و نه دردى (و به خاطر اين عشق، شب مى‌سوزد)

55- وقتى در تاريكى با خدا زمزمه مى‌كند، خدا پاسخ او را مى‌دهد سپس وى را مى‌پذيرد.

56- (خدا به چنين بنده‌اى مى‌گويد) آى بنده من تو كه زير چتر حمايت من هستى از من درخواست كردى و هرچه گفتى من آن را شنيدم.

57- صداى تو را فرشتگانم دوست دارند بشنوند، اينك گناهت را بخشيدم.

58- در بهشت جاويدان هرآنچه بخواهى موجود است‌[1] خوشا آن بهشت او، خوشا آن بهشت او بازهم خوشا بهشت او.

59- بدون وحشت و ترس از من تقاضا كن و بيم نداشته باش كه من خداى‌

[1]- سوره زخرف آية 71« فِيها ما تَشْتَهِيهِ الْأَنْفُسُ»