سران قريش! تصور كرده‌اند، كه مى‌توانيد بر او دست بيابيد، در صورتى كه آرزوئى را كه در سر مى‌پرورانيد، كمتر از خوابهاى آشفته نيست! ... او پيامبر است وحى از ناحيه خدا بر او نازل مى‌گردد و كسى كه بگويد نه، انگشت پشيمانى به دندان خواهد گرفت.

قريش آيا نمى‌دانيد كه ما او (محمد) را مانند موسى پيامبر مى‌دانيم و نام و نشان او در كتابهاى آسمانى قيد گرديده است و بندگان خدا محبت مخصوصى به وى دارند و نبايد در باره كسى كه خدا محبت او را در دلها به وديعت گذارده تأسف خورد. و در اشعارى خطاب به پيامبر اكرم 6 مى‌گويد:

اى برادرزاده‌ام، هرگز قريش به تو دست نخواهند يافت و تا آن روزى كه در زير خاك دفن شوم، دست از يارى تو بر نخواهم داشت به آنچه مأمورى آشكار كن از

[1] حاكم، مستدرك، ج 2، ص 623.

[2] شرح نهج البلاغه، ابن ابى الحديد، ج 14، ص 72- سيره ابن هشام، ج 1، ص 373- بلوغ الأدب، ج 1، ص 325- تاريخ ابن كثير، ج 3، ص 87.

[3] بغدادى، خزانة الأدب ج 1، ص 261- تاريخ ابن كثير، ج 3، ص 42- ديوان ابو طالب ص 12.