صادر گرديده كه از هيچ كدام از زنان رسول خدا 6 حتى از حفصه دختر عمر هم مثل اين اعمال صادر نشده است و از اين جهت حتى مورد انتقاد علماى اهل سنت واقع شده است آزار دادن عايشه رسول خدا را تنها در كتب شيعه نيست، بلكه اكابر علما و مورّخان بزرگ اهل تسنن نوشته‌اند كه مكرر موجب زحمت رسول خدا و ملال خاطر آن حضرت مى‌گرديد.

چنان كه ابى حامد محمد بن محمد غزالى در كتاب «احياء علوم الدين» چندين خبر در مذمت عايشه نقل نموده كه از جمله مقابله او با رسول خدا 6 و قضاوت پدرش ابو بكر است كه متقى هندى هم آن را در «كنز العمال»[1] و ابو يعلى در مسند و ابو الشيخ در كتاب امثال آورده‌اند كه روزى ابو بكر به ديدن دخترش عايشه رفت و چون بين پيامبر 6 و عايشه حرفشان شده بود، پيامبر 6 ابو بكر را به قضاوت طلبيد

«فقال‌ لها رسول اللَّه تكلّمين او اتكلّم فقالت بل تكلّم انت و لا تقل الّا حقّا»

. پيامبر 6 به عايشه فرمود تو حرف مى‌زنى يا من حرف بزنم؟ عايشه در جواب گفت: تو حرف بزن ولى نگو مگر حق! ابو بكر همين كه اين جسارت و سوء ادب را از دخترش ديد، سيلى محكمى به صورت دخترش زد كه خون بر جامه‌اش سرازير شد و گفت: اى دشمن نفس خود، آيا پيامبر مگر سخن غير حق هم مى‌گويد![2].

و در جمله ديگر به آن حضرت گفت: «انت الّذى تزعم انّك نبىّ اللَّه»[3] توئى آن كسى كه گمان مى‌كنى پيامبر خدا هستى!!! آيا اين جملات طعن به مقام نبوت نيست، مگر عايشه آن حضرت را پيغمبر بر حق نمى‌دانست كه چنين كلماتى نسبت به آن حضرت ادا مى‌نمود مگر پيامبر حرف غير حق هم مى‌زد؟!

[1] متقى، كنز العمال، ج 7، ص 116.

[2] غزالى، احياء علوم الدين، ج 2، ص 43- دار المعرفة بيروت،.

[3] همان مدرك.