اسم الکتاب : الطرائف ت داود إلهامی المؤلف : سید بن طاووس الجزء : 1 صفحة : 431
مگر
عايشه اين آيات را نشنيده بود كه مىفرمايد: لا تَرْفَعُوا أَصْواتَكُمْ فَوْقَ
صَوْتِ النَّبِيِّ وَ لا تَجْهَرُوا لَهُ بِالْقَوْلِ كَجَهْرِ بَعْضِكُمْ
لِبَعْضٍ أَنْ تَحْبَطَ أَعْمالُكُمْ وَ أَنْتُمْ لا تَشْعُرُونَ[1].
(اى كسانى كه ايمان آوردهايد صداى خود را
فراتر از صداى پيامبر نكنيد و در برابر او بلند سخن نگوئيد (داد و فرياد نزنيد) آن
گونه كه بعضى از شما در برابر بعضى ديگر مىكنند، مبادا اعمال شما نابود گردد در
حالى كه نمىدانيد!).
(كسانى كه خدا و رسول او را (به عصيان و
مخالفت) آزار و اذيت مىكنند، خداوند در دنيا و آخرت آنها را لعن كرده و براى آنان
عذابى با ذلت و خوارى مهيا ساخته است).
و در آيه ديگر مىفرمايد: فَلا وَ رَبِّكَ لا يُؤْمِنُونَ
حَتَّى يُحَكِّمُوكَ فِيما شَجَرَ بَيْنَهُمْ[3].
(نه چنين است قسم به خداى تو كه اينان به
حقيقت، اهل ايمان نمىشوند مگر آن كه در خصومت و نزاعشان تنها ترا حاكم كنند و
آنگاه به هر حكمى كه (به سود يا زيان آنها باشد) كنى، هيچ گونه اعتراضى در دل
نداشته كاملا از دل و جان تسليم فرمان تو باشند).
آيا عايشه در دل خود هيچ اعتراضى به پيامبر
6 نداشت و تسليم فرمان او بود؟
با اين مخالفت چگونه براى او ايمان باقى
ماند؟! حميدى در كتاب «الجمع بين الصحيحين» در حديث 102 از مسند عايشه