سوگند كه ما شاهد حق بوديم ولى آن را اقامه نكرديم‌[1] اين حديث اشاره روشنى است به اين كه عده زيادى از صحابه شاهد غدير خم بودند ولى از ترس مخالفين بدان شهادت ندادند و از اقامه حق استنكاف نمودند.

شأن نزول آيه تبليغ‌

روايات زيادى ديده مى‌شود كه با صراحت مى‌گويند كه: آيه: «يا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ‌ ... روز غدير در باره على 7 نازل شده است.

اين روايات را جمع زيادى از صحابه از جمله: «زيد ابن ارقم»، «ابو سعيد خدرى»، «ابن عباس»، «جابر بن عبد اللَّه انصارى»، «ابو هريره»، «براء بن عازب»، حذيفة»، «عامر بن ليلى بن ضمرة» و «ابن مسعود» نقل كرده‌اند بعضى از اين احاديث مانند حديث زيد بن ارقم از يك طريق و بعضى مانند حديث ابو سعيد خدرى و ابن عباس هر كدام به يازده طريق و بعضى ديگر مانند حديث براء بن عازب به سه طريق نقل شده است.

واحدى در كتاب «اسباب النزول» به سند خود از عطيه، از ابو سعيد خدرى كه گفت: آيه (يا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ‌ ..) در روز غدير خم، در باره على بن ابى طالب رضى اللَّه عنه نازل شده‌[2].

و همچنين «ثعلبى» در ذيل آيه «يا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ‌ ..» به سند خود از «ابو صالح» از «ابن عباس» رضى اللَّه عنه روايت كرده كه گفت: «نزلت في على بن ابى طالب» در باره على بن ابى طالب 7 نازل شده است، خداوند امر كرد به پيغمبر به مردم برساند آنچه در باره على 7 است اين بود كه دست على 7 را گرفت و فرمود:

«من كنت مولاه فعلىّ مولاه اللّهمّ وال من والاه و عاد من عاداه»

[3].

[1] احمد بن حنبل، مسند، ج 3، ص 71.

[2] واحدى، اسباب النزول، ص 150.

[3] تفسير ثعلبى، بنا به نقل الغدير، ج 1، ص 218.