وضع حمل كند نزد زنان قريش فرستاد تا به كمكش بيايند نيامدند و گفتند: چرا همسر محمد شدى؟ در همين حال چهار زن بسيار زيبا رو و نورانى كه نمى‌توان توصيف آنان را كرد آمدند، يكى گفت: من مادر بزرگ تو حوايم، دومى گفت: من آسيه دختر مزاحمم سومى گفت من كلثوم خواهر موسايم، چهارمى گفت: من مريم دختر عمران و مادر عيسايم، آمده‌ايم تا تو را كمك كنيم و چون بچه به دنيا آمد سر به سجده نهاد و انگشتان رو به سوى آسمان گرفت‌[1].

از مسند على بن موسى الرضا 7[2] العمال‌[3] و اسد الغابة[4] و استيعاب‌[5] رواياتى آورده‌اند كه در بعضى وجه تسميه «فاطمه» به فاطمه آمده، و در بعضى ديگر آمده كنيه او ام ابيها بوده يعنى مادر پدرش.

ترمذى در صحيح خود روايتى آورده كه در آخر آن عايشه مى‌گويد: چون فاطمه به حضور رسول خدا 6 وارد مى‌شد آن حضرت بر مى‌خاست و او را (يا دست او را) مى‌بوسيد و در جاى خود مى‌نشانيد[6].

اين مضمون را ابو داود نيز در صحيح خود[7] و عسقلانى در فتح البارى‌[8] و ديگران در كتابهاى خود آورده‌اند[9].

[1] محب طبرى، ذخائر العقبى، ص 44.

[2] ذخائر العقبى، ص 36.

[3] متقى هندى، كنز العمال، ج 6، ص 219.

[4] ابن اثير، اسد الغابة، ج 5، ص 520.

[5] ابن عبد البر، استيعاب، ج 2، ص 752.

[6] ترمذى، صحيح، ج 2، ص 319.

[7] ابو داود طيالسى، صحيح، ص 337.

[8] عسقلانى، فتح البارى، ج 9، ص 200.

[9] حاكم، مستدرك الصحيحين، ج 3، ص 154- بيهقى، سنن، ج 7، ص 101.