ابو سعيد قسم مى‌خورد كه من اين حديث را از رسول خدا 6 شنيدم و بودم كه على بن ابى طالب 7 با خوارج جنگ كرد و همه را شكست داد، بعد دستور داد كشته آن مرد (ذو الثديه) را آوردند، ديديم چيزى شبيه پستان زنان بر دوش اوست و اين مضمون روايتى است كه حميدى آن را نقل كرده است‌[1].

قسمت اول اين روايت را كه «خوارزمى» و «حميدى» نقل نكرده‌اند به روايت ديگران چنين است:

بخارى در كتاب «بدء الخلق» باب علامات نبوت در اسلام، به سند خود از ابو سعيد خدرى روايت كرده كه گفت: روزى نزد رسول خدا 6 بوديم و آن حضرت مشغول تقسيم بيت المال بود كه «ذو الخويصره» مردى از بنى تميم پيش آمد و گفت: يا رسول اللَّه عدالت كن. حضرت فرمود: واى بر تو اگر من عدالت نكنم، چه كسى مى‌كند؟! اگر عدالت نكنم نااميد و زيانكار خواهم بود. عمر بن خطاب گفت: يا رسول اللَّه اجازه بده گردنش را بزنم، حضرت فرمود: ولش كن، براى اين كه او رفقائى پيدا مى‌كند كه نماز و روزه شما در مقابل نماز و روزه آنان ناچيز است، قرآن مى‌خوانند ولى از گلويشان تجاوز نمى‌كند دين خدا را آن چنان پاره پاره مى‌كنند كه تير هدف خود را، تا آنجا كه فرمود: مردى سياه چهره- به سرپرستى آنان- مى‌آيد كه در يكى از شانه‌هايش چيزى شبيه پستان زن است و بر بهترين فرقه‌هاى مردم خروج مى‌كنند.

اين روايات را «نسائى» در خصائص خود[2] و مسلم در كتاب صحيح‌اش كتاب زكاة، و حاكم در مستدرك الصحيحين‌[3] و ابن اثير جزرى در «اسد الغابة»[4] در ترجمه «ذو الخويصره» از ابو سعيد خدرى و ابن جرير طبرى در تفسيرش‌[5]

[1] سيد بن طاوس، طرائف، ص 105.

[2] نسائى، خصايص، ص 44- 43.

[3] حاكم، مستدرك الصحيحين، ج 2، ص 145، 147، 148، 154.

[4] ابن اثير، اسد الغابة، ج 2، ص 140.

[5] ابن جرير طبرى، ج 10، ص 109.