كه عمامه‌اى بر سر داشت و صورت خود را پوشانيده بود نزديك آمد و هر مرتبه كه ابن عباس از پيغمبر اسلام 6 حديث نقل مى‌كرد او نيز با جمله «قال رسول اللَّه» حديث ديگرى از پيامبر نقل مى‌نمود.

ابن عباس او را قسم داد تا خود را معرفى كند، او صورت خود را گشود و صدا زد اى مردم! هر كس كه مرا مى‌شناسد، كه مى‌شناسد، و هر كس مرا نمى‌شناسد، بداند كه من ابو ذر غفارى هستم با اين گوشهاى خودم از رسول خدا 6 شنيدم و اگر دروغ مى‌گويم هر دو گوشم كر باد، و با اين چشمان خود اين جريان را ديدم و اگر دروغ مى‌گويم هر دو چشمم كور باد، كه پيامبر 6 فرمود:

«علىّ قاعد البررة و قاتل الكفرة منصور من نصره و مخذول من خذله»

. (على 7 پيشواى خوبان است و كشنده كافران هر كس او را يارى كند، خدا ياريش خواهد كرد و هر كس دست از ياريش بر دارد، خدا دست از يارى او بر خواهد داشت).

سپس ابو ذر اضافه كرد: اى مردم! روزى از روزها با رسول خدا 6 در مسجد نماز مى‌خواندم سائلى وارد مسجد شد و از مردم تقاضاى كمك كرد، ولى كسى چيزى به او نداد، او دست خود را به آسمان بلند كرد و گفت: خدايا تو شاهد باش كه من در مسجد رسول تو تقاضاى كمك كردم ولى كسى جواب مساعد به من نداد در همين حال على 7 كه در حال ركوع بود، با انگشت كوچك دست راست خود اشاره كرد، سائل نزديك آمد و انگشتر را از دست آن حضرت بيرون آورد پيامبر 6 كه در حال نماز بود اين جريان را مشاهده كرد، هنگامى كه از نماز فارغ شد سر به سوى آسمان بلند كرد و چنين گفت: «خدايا برادرم موسى از تو تقاضا كرد كه روح او را وسيع گردانى و كارها را بر او آسان سازى و گره از زبان او بگشائى تا مردم گفتارش را درك كنند، و نيز موسى درخواست كرد هارون را كه برادرش بود وزير و ياورش قرار دهى و به وسيله او نيرويش را زياد كنى و در كارهايش شريك سازى».

(و دعاى او را مستجاب نمودى) و بر او آيه قرآن نازل كردى: «سَنَشُدُّ عَضُدَكَ‌