برخاست و گوشى خود را محكم به زمين كوفت وهاى هاى گريه كرد، و خودش در تكفين و تشييع شركت كرد.

بدن ايشان را شبانه غسل دادند و كفن نمودند و جمعيّت انبوهى غير مترقّب چه از اهل كربلا و چه از نواحى ديگر كه شناخته نشدند گرد آمدند و با چراغهاى زنبورى فراوان به حرمين مطهّرين حضرت أبا عبد الله الحسين و حضرت أبا الفضل العبّاس عليهما السّلام برده، و پس از طواف بر گرد آن مراقد شريفه، در وادى الصّفاى كربلا در مقبره شخصى‌اى كه آقا سيّد حسن براى ايشان تهيّه كرده بود به خاك سپردند. رَحمَةُ اللهِ عَلَيهِ رَحمَةً واسِعةً، وَ رَزَقَنا اللهُ طَىَّ سَبيلِهِ وَ مِنْهاجَ سيرَتِهِ، وَ الحَشرَ مَعَهُ وَ مَعَ أجْدادِهِ الطَّيِّبينَ الطّاهِرينَ صَلَواتُ اللهِ وَ سَلامُهُ عَلَيهِم أجمَعين.

رِجالٌ صَدَقُوا ما عاهَدُوا اللَّهَ عَلَيْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضى‌ نَحْبَهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ يَنْتَظِرُ وَ ما بَدَّلُوا تَبْدِيلًا. [1]

«مردانى بودند كه در آنچه را كه با خدايشان عهد بستند به راستى رفتار كردند؛ پس بعضى از آنها شربت مرگ نوشيدند و بعضى در انتظارند. و هرگز در حكم حضرت خداوندى در اين امور تبديل و تغييرى احداث نكردند».

ابيات ابن فارض مصرىّ مناسب با رحلت حاج سيّد هاشم حدّاد، و ترجمه ابيات‌

______________________________ [1] آيه 23، از سوره 33: الاحزاب‌