مى‌پيوندد و بالجمله هستى و نيستى كه لحظه به لحظه اعيان عالم را واقع است با تبديلات و تكميلات از مقتضيات جمال است و جلال چشم است و با كمال استغنا و عدم التفات چشم مستش گهى از كرم و مردمى كه از لوازم مستى است دلهاى عشاق مشتاق را به مشاهده جمال معشوق مى‌نوازد و لب جان پرورش دمى بيچارگان عدم آباد را با فاضه فيض وجودى چاره كار مى‌سازد و از نيستى به هست مى‌آورد».