باب دوازدهم: در چگونگى مدد جستن به جناب الهى.

در حديث ائمه معصومين- :- وارد شده كه بهترين وسيله بنده را به جناب الهى در استجابت دعا و ظفر يافتن بر اعدا، خواه در جهاد اصغر كه جنگ با دشمن بيرونيست و خواه در جهاد اكبر كه جنگ با دشمن درونيست، توسل جستن به خاتم انبياء و اوصياء و ساير ائمه هدى- سلام اللّه عليهم- [است‌] يعنى ايشان را به نام ياد كردن در مناجات با حق تعالى و به جاه و عزت ايشان طلبيدن حاجت و مدّعا، چه در ازمنه سابقه و امم سالفه، مدار توسل بريشان‌[1] بوده، هر گاه كسى را مصيبتى عظيم رو ميداده يا دشمنى رو مى‌نهاده يا كارى دشوار مى‌شده يا گناهى سر مى‌زده يا غمى و اندوهى ميرسيده يا در ايام سختى دراز مى‌كشيده، به جناب عزت ايشان متوسل مى‌شده و به نامهاى نامى ايشان تبرك مى‌جسته، هميشه مرهم دلهاى خسته ايشان مى‌بوده‌اند و همواره قفل از درهاى بسته ايشان مى‌گشوده‌اند، پيوسته انبياى سابق از انوار ايشان اقتباس مى‌نموده‌اند و خيل رسل به قبله ارواح ايشان توجه مى‌فرموده‌اند، توبه آدم به بركت اسماء با بركت ايشان پذيرفته شد و كشتى نوح به دستيارى ايشان از غرق خلاص گرديد و ابراهيم به يمن‌

[1] - رسم الخط« بريشان» هم ممكن است« براى شان» باشد و هم ممكن است« بر ايشان» در مواردى كه احتمال« بر ايشان» قوى بوده الف را اضافه كرده‌ايم و در موارد كه دو احتمال مساوى بوده« بريشان» آورده‌ايم.