آيه چهارم: ذاكران و صابران‌

إن المسلمين والمسلمات والمؤمنين والمؤمنات والقانتين والقانتات والصادقين والصادقات والصابرين والصابرات والخاشعين والخاشعات والمتصدقين والمتصدقات والصائمين والصائمات والحافظين فروجهم والحافظات والذاكرين الله كثيرا والذاكرات أعد الله لهم مغفرة وأجرا عظيما][1].

مسلما خدا براى مردان و زنان مسلمان و مردان و زنان با ايمان، و مردان و زنان عبادت‌پيشه، و مردان و زنان راستگو و مردان و زنان شكيبا، و مردان و زنان فروتن، و مردان و زنان صدقه دهنده، و مردان و زنان روزه‌دار، و مردان و زنان حفظ كننده خود از پليدى‌هاى جنسى، و مردان و زنانى كه بسيار ياد خدا مى‌كنند، آمرزش و پاداشى بزرگ آماده كرده است.

البته بايد توجه داشت كه تمام اين حقايق در وجود يك آشناى با خدا، اعم از مرد و زن، جمع است، اين‌طور نيست كه مرد و زنى يكى از اين صفات را داشته باشند و آن‌گاه براى آنان آمرزش و اجر بزرگ باشد. اصولا مؤمن همه اين خصوصيات را داراست؛ زيرا اين واقعيت‌ها از توابع ايمان واقعى است و هركجا ايمان باشد اين حقايق هم هست. پس چه نيكوست كه انسان در طلب آنان كه آراسته به اين برنامه‌ها هستند برآيد و البته اميد واقعى سازنده اين طلب و خواسته، در وجود انسان است.

آيه پنجم: مردان الهى‌

رجال لا تلهيهم تجارة ولا بيع عن ذكر الله وإقام الصلاة وإيتاء الزكاة

[1] -احزاب( 33): 35.