و آن كه سخن راست و درست آورد و كسانى كه آن را باور كردند، اينانند
كه پرهيزكارانند.\* براى آنان نزد پروردگارشان آنچه بخواهند فراهم است؛ اين است
پاداش نيكوكاران؛\* تا خدا [به رحمتش] زشتترين اعمالى كه انجام دادند از آنان محو
كند، و آنان را بر پايه بهترين عملى كه همواره انجام مىدادند پاداش دهد.
منظور از راستى در اين آيه شريفه تمام واقعيتهاى الهى وايمان به آن
و اجراى آن است و به حقيقت اينان صاحبان ارزشند و معاشرت با آنان و دنبال كردن
راهشان علت سعادت دو جهان براى انسان است، كسى كه اميد به سعادت دارد بايد به طلب
اينان و راهشان برخيزد.
آيه سوم: مؤمنان
إنما المؤمنون الذين آمنوا بالله ورسوله ثم لم يرتابوا وجاهدوا
بأموالهم وأنفسهم فى سبيل الله أولئك هم الصادقون][2].
مؤمنان فقط كسانىاند كه به خدا و پيامبرش ايمان آوردهاند، آن گاه
[در حقانيت آنچه به آن ايمان آوردهاند] شك ننموده و با اموال و جان هايشان در راه
خدا جهاد كردهاند؛ اينان [در گفتار و كردار] اهل صدق و راستىاند.