جواب گفتن امير المؤمنين كه سبب افكندن شمشير از دست چه بود در آن حالت
گفت من تيغ از پى حق مىزنم
بنده حقم نه مأمور تنم
شير حقّم نيستم شير هوا
فعلِ من بر دينِ من باشد گواه
«مَا رَمَيْتَ اذْ رَمَيْتُمْ» در حِراب
من چو تيغم و آن زننده آفتاب
رخت خود را من ز رَه برداشتم
غير حق را من عدم انگاشتم
سايهاىام كدخدايم آفتاب
حاجبم من نيستم او را حجاب
من چو تيغم پُر گهرهاى وصال
زنده گردانم نه كُشته در قتال
ب 3792- 3787 مأمور تن: كه در بند جسم باشد، كه براى جسم كار كند، كه تن را پرورد نه روح را.
شير حق: اسد اللّه كه از لقبهاى امير المؤمنين (ع) است.
شير هوا: كه براى هواى نفس كار كند.
فعل: كار، رفتار.
ما رميت إذ رميت: قسمتى از آيه «فَلَمْ تَقْتُلُوهُمْ وَ لكِنَّ اللَّهَ قَتَلَهُمْ وَ ما رَمَيْتَ إِذْ رَمَيْتَ وَ لكِنَّ اللَّهَ رَمى وَ لِيُبْلِيَ الْمُؤْمِنِينَ مِنْهُ بَلاءً حَسَناً إِنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌ» (انفال، 17).
رخت خود: اضافه مشبه به به مشبه.