اسم الکتاب : رسالههاى خطى فقهى المؤلف : گروه محققان الجزء : 1 صفحة : 369
به سرمه كه از سنگ إثمد بوده باشد، سنت است، وِتراً وِتراً؛ تأسّياً
بالنبي 6.
«اثمد»- به كسر
همزه، وزن احمد، و به ضم ميم- لغات مختلفه صحيحه است.
و از أبي عبد
اللّه الصادق (ع): «در چشم راست چهار مرتبه و در چشم چپ سه مرتبه»، كه مجموع هفت
بار بوده باشد، روايت وارد شده است.[1]
و فراهت و جودت
مركوب[2]
از مستحبات است و نيز حسن و صباحت و نضارت وجه مملوك مستحب و استحباب آن در روايات
ثابت است
و اظهار نعمت
الهى و تزيّن به زينت مباح كه اللّه تعالى به إنعام آن تفضّل كرده؛ اظهاراً
لِنِعمَته تعالى، سنت است.
و علما را
تجمّل كردن به جهت تعظيم علم و وقع دين در خواطر عوام، مستحب است و استعمال و
تطيّب به عطريات در اوقات نماز و دعا، خصوصاً در روز جمعه و در وقت دخول مسجد،
عملًا به سنت رسول اللّه 6، سنّت است و منشأ استكمال زينت عبادت و استجلاب
استجابت دعا است.
باب چهارم:
وظائف دخول الحمام و آداب الاستحمام و سائر ما يرتبط بذلك
[159] أساس: بنا و اتخاذ،
و بيع و ابتياع، و اجاره و استجاره حمام مكروه نيست، و هيچكس از فقهاى خاصه و
عامه- غير از احمد حنبل- بنا و ابتياع و اجاره آن را مكروه نگفته است. مولاى ما
أبي جعفر الباقر (ع) حمام ملك خود داشته است.
و استحمام سنت
است؛ چه ثابت شده كه رسول اللّه 6 استحمام كرده و داخل حمام جحفه شده است[3]،
و همچنين امير المؤمنين- صلوات اللّه عليه- مواظبت بر