روشنگرى و توضيح در معناى كلمه تامّه و كلمه أتم‌

لازم است كه بدانى كه تمام بودن هر چيزى بر حسب خود آن چيز و متناسب با آن است. مثلا تمام بودن علم به آن است كه حقايق آنچنان منكشف گردد كه هيچ جهل و پوشيدگى و حجاب در آن نباشد. و تمام بودن نور به آن است كه هيچ تاريكى و كدورت در آن نباشد. و به عبارت ديگر تمام بودن هر چيز عبارت است از خالص بودن آن چيز از هر چه مقابل و ضد اوست، و در حيثيات و كمالات خودش خلاصه شود. و به اين قياس مى‌توانى بفهمى كه تمام بودن كلام و كلمه و تمامتر بودنشان چيست. تمام بودن كلام و كلمه به آن است كه دلالتشان واضح بوده و هيچ گونه اجمال و تشابهى در آنها نباشد، و بالاخره از هر چه غير جنس كلام و كلمه است خالص باشد.

پس برخى از كلمات اين كتاب الهى تمام است و برخى تمامتر، و بعضى ناقص و بعضى ناقص‌تر. و ناقص بودن و يا تمام بودن كلمات اين كتاب از جهت مرآتيت و نمودار بودن آن است عالم غيب الهى و سرّ مكنون و كنز مخفى را.