اتحاد حقيقت مشيت با حقيقت محمديه‌

و اگر تدبر در آفرينش آسمان‌ها و زمين نموده و به اصناف فرشتگان آسمانى و زمينى و صفها و طوايف سپاهيان اللّه ايمان آورى، و همه اين‌ها به شرط آنكه از انانيت كاملا خالص شده باشى انجام بگيرد، و بتهاى كعبه دل را با تجلى ولايت علوى درهم شكنى، و حجابهاى ظلمانى را پاره كن «تو خود حجاب خودى حافظ از ميان برخيز» حقيقت نفوذ مشيت الهى و حتميت آن و بسط احاطه آن براى تو مكشوف مى‌گردد و اين حقيقت را درك مى‌كنى كه چگونه خداوند اشياء را با مشيت آفريده، و اينكه واسطه‌اى ميان مخلوقات و خالقشان نيست، و اينكه فعل خدا همان مشيت اوست، و قول او و قدرت او و اراده او ايجاد اوست، و با مشيت وجود ظاهر شده، و اسم اعظم اللّه همان مشيت است، چنانكه محيى الدين گفته كه «وجود به وسيله بسم اللّه الرحمن الرحيم ظاهر شده است.» و مشيت است كه ريسمان محكمى است ميان آسمان الهيت و زمين‌هاى خلقى، و دستاويز استوارى است كه از آسمان واحديت متدلّى شده و متحقق به مقام و احديت گشته و كسى كه افقش با افق مشيت يكى است اوست سبب متصل ميان آسمان و زمين، و به واسطه او خداوند وجود را آغاز نموده و با او ختم خواهد كرد، و اوست حقيقت محمديه و علويه (صلوات اللّه عليه) و اوست خليفة اللّه بر اعيان ماهيات، و اوست مقام واحديت مطلقه و اضافه اشراقيه‌اى كه زمين‌هاى تاريك را روشن نموده، و فيض مقدسى كه به واسطه او بر مستعدهاى تاريك افاضه شده، و آب زندگى است كه سارى در همه چيز است «و از آب هر چيز زنده را قرار داديم»، و آن آب پاكيزه‌اى‌