باب پنجاهم در شوق‌

قال اللّه تعالى من كان يرجوا لقاء اللّه فانّ اجل اللّه لآت و هو السّميع العليم.

عطاء بن سائب‌[1] [رضى اللّه عنه‌[2]] روايت كند از پدر خويش [كه‌] گفت عمّار ياسر نماز كرد، ما را نماز سبك‌[3] گفتم يا ابا اليقظان سبك نماز[4] كردى گفت بر من چه از آن، خدايرا بخواندم، بدعائى كه از پيغامبر صلّى اللّه عليه و سلّم شنيدم چون برخاست يكى از آن قوم از پس او فرا شد و آن دعا از وى بپرسيد[5] گفت اللّهمّ بعلمك الغيب و قدرتك على الخلق‌

[1] - مب: ثابت. غلط است.

[2] - مب: ندارد.

[3] - مب: ما را سخت سبك آمد. متن عربى: فاوجز فيها. آنرا مختصر ادا كرد.

[4] - مب: نماز سبك.

[5] - مب: گفت كى خداى را بدعاها كى از پيغامبر 7 شنيده بودم بخواندم چون برخاستيم يكى از قوم از پس وى برفت و گفت يا عمار آن بر من خوان.