كرد[1] در قبّه سليمان [7 ويرا] اجابت نكرد[2] [ابن خطّاف او را] گفت خويشتن [را] از من كشيده ميدارى كه اگر[3] خواهم اين قبّه بر سليمان افكنم سليمان 7 او را[4] بخواند و گفت چه آورد ترا بدين گفتار[5] و اين دليرى چرا[6] كردى [مرغ‌] گفت يا نبىّ اللّه هرچه عاشقان گويند بريشان نگيرند گفت راست گوئى او را عفو كرد[7].

[1] - مب: خطافى ديگرى از جنس خويش بخويشتن خواند.

[2] - مب: نمى‌كرد.

[3] - مب: و اگر من.

[4] - مب: اين بشنيد ويرا.

[5] - مب: چگونه گفتى.

[6] - مب: چگونه.

[7] - مب: عاشقانرا بقول ايشان نگيرند گفت راست گفتى و ازو درگذرانيد.