فضيلت او اقرار كرده‌اند و براى آنان امكان منكر شدن مناقب او فراهم نشده است و نتوانسته‌اند فضايل او را پوشيده بدارند و تو (خواننده) مى‌دانى كه بنى اميه در خاور و باختر جهان بر پادشاهى چيره شدند و با تمام مكر و نيرنگ در خاموش كردن پرتو على 7 كوشيدند و بر ضد او تشويق كردند و بر همه منبرها او را لعن كردند و حتى از نامگذارى كودكان به نام على 7 منع كردند و همه اين كارها بر برترى و علو مقام او افزود.»[1] فضايل و مناقب على 7 به حدى بوده است كه ستيزنده‌ترين دشمنان آن حضرت يعنى معاويه، مؤسس حكومت امويان بارها به آنها اقرار كرده است. نمونه‌اى از اين اعترافات را ابن ابى الدنيا در كتاب مقتل الامام امير المؤمنين على بن ابى طالب 7، فصل اعتراف دشمنان به فضايل حضرت بيان كرده است. او مى‌نويسد: «چون خبر شهادت على 7 به معاويه رسيد، او به همراه همسرش دختر قرظه در ظهر يك روز تابستانى در حال استراحت نيم روزى بود. در آن هنگام گفت: إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ‌ و سپس افزود: چه بسيار دانش و فضيلت‌

[1] نك به شرح نهج البلاغه ابن ابى الحديد ج 1 ص 16 و نيز به جلوه تاريخ در شرح نهج البلاغه ترجمه دكتر محمود مهدوى دامغانى ج 1 ص 11 مراجعه فرماييد.