و نيكى و فقه را كه مردم از دست دادند. آن گاه همسرش گفت: تو تا ديروز با نيزه چشمش را هدف قرار داده بودى و امروز در مرگ او إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ‌ مى‌گويى!؟ معاويه گفت: و اى بر تو! نمى‌دانى كه مردم چه بسيار دانش و فضيلت و سوابق درخشان را از دست دادند».[1] دستگاه خلافت عباسى نيز هر چند براى مصلحت حكومت، از عقيده امامت و پيشوايى مفضول بر فاضل حمايت مى‌كردند، در همان حال براى كاستن منزلت حضرت على 7 از هيچ كوششى دريغ نورزيدند و حتى كار را بدان جا كشيدند كه در مجالس خود به امير المؤمنين على 7 اهانتها نمودند، اما با اين حال، مأمون كه از نظر علمى سر آمد همه خليفگان عباسى است مجالس مناظره‌اى را ترتيب داد كه خود در آنجا از عقيده تفضيل و برترى على 7 دفاع كرده و به اثبات آن پرداخته است. نمونه‌اى از اين مناظرات را مى‌توانيد در كتاب گرانقدر عقد الفريد ملاحظه فرماييد.[2]

[1] نك. به ابن ابى الدنيا، كتاب مقتل الامام امير المؤمنين على بن ابى طالب 7 به تحقيق شيخ محمد باقر محمودى ص 105، اين كتاب يكى از آثار ارزنده قرن سوم هجرى است كه با سعى و اهتمام فراوان محقق محترم و تعليقات سودمند ايشان به چاپ رسيده است.

[2] نك به ابن عبد ربه، عقد الفريد به تحقيق دكتر عبد المجيد الرحينى، چاپ دار الكتب العلميه، بيروت، ج 5 ص 349.