اراده نمى‌كرد و در معنى كسى ديگرى غير از مرا اراده مى‌كرد.»

مجلس هفتادم در محبت خدا و دوست و دشمن داشتن در راه خدا

خداوند در آيه يك صد و شصت و يكم سوره دوم فرموده است «و كسانى كه ايمان آورده‌اند، سخت‌ترند در دوست داشتن براى خدا.» و خداوند متعال در آيه بيست و هشتم سوره آل عمران فرموده است «نبايد گروندگان كافران را به جاى مؤمنان به دوستى بگيرند و هر كس اين كار را بكند، از خداوند در چيزى نيست مگر آنكه بپرهيزيد از ايشان پرهيز كردنى (از ايشان در تقيه باشيد).» و در آيه پنجاه و هفتم سوره پنجم (مائده) فرموده است «اى آن كسان كه گرويديد، يهوديان و مسيحيان را دوستان خود مگيريد. برخى از ايشان دوستان برخى ديگرند و هر كس از شما ايشان را دوست بگيرد، همانا او از ايشان است. همانا و بدرستى كه خداوند قوم ستمگران را هدايت نمى‌كند.» و در آيه بيست و سوم سوره نهم (توبه) فرموده است «اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد. پدران و برادرانتان را در صورتى كه كفر را بر ايمان برگزيده‌اند، دوستان خود مگيريد.» و در آيه 23 سوره پنجاه و هشتم (مجادله) فرموده است «نيابى گروهى را كه ايمان آورده‌اند به خدا و روز قيامت كه دوست بدارند كسى را كه مخالفت و ستيزه كرده است با خدا و رسولش، هر چند پدران يا پسران يا برادرانشان باشند.» و در آيه اول سوره شصت و يكم (ممتحنه) چنين فرموده است «اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد دشمن من و دشمن خودتان را دوست مگيريد.» و در آيه پنجاه و نهم سوره پنجم (مائده) فرموده است «اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد هر كس از شما از دينش برگردد، زود باشد كه خداوند گروهى را بياورد كه آنان را دوست مى‌دارد و آنان هم خدا را دوست مى‌دارند.» تا آنجا كه فرموده است «همانا حزب خدا غالبانند.» و خداوند متعال در آيه 67 سوره چهل و سوم فرموده است «دوستان در آن روز برخى دشمن برخى هستند مگر پرهيزگاران.» امام صادق 7 فرموده است، مگر دين چيزى جز محبت و دوست داشتن است؟ خداوند متعال مى‌فرمايد «اگر شما خدا را دوست داريد، از من پيروى كنيد تا