است. آنچه كه با اسناد درست به بهترين مردم يعنى احمد 6 مى‌رسد انكار نمى‌شود.

در آن روز امامت و جمال و جلال حيدر آشكار شد و تا روز رستاخيز باقى خواهد بود. شايسته‌ترين مردم براى اينكه او را به ولايت بپذيرند مرتضى است، كسى كه بايد احكام اسلام را از او فرا گرفت و آموخت.» و همين شاعر اديب مى‌گويد:

«پروردگارى كه ديروز بصره را براى ما گشود، ما را بسنده است و سخن بسيار است. على امام ما و امام ديگران است و قرآن در اين باره نازل شده است.

روزى كه پيامبر فرمود هر كس من مولاى اويم على مولاى اوست، روزى نامور است.» قيس بن سعد بن عباده چنين گفته است:[1] «غير از عيد فطر و عيد قربان، روز غدير هم براى من عيد است. روزى كه در آن سروران و بزرگان شاد و خرمند. در آن روز مرتضى به امامت رسيد و از سوى خداوند به تشريف و تمجيد رسيد. احمد 6 كه بهترين رسولان است، صبح آن روز در انجمنى كه سياه و سپيد حاضر بودند اين را اعلان فرمود: سپاس خدا را سپاس بى‌پايان و او را الطاف وجود و همه كارهاى پسنديده است.» موضوع غدير خم روز هيجدهم ذى حجه سال دهم هجرت بوده است.

مجلس دهم در ذكر فضائل امير المؤمنين على بن ابى طالب صلوات الله عليه‌

ابن عباس و على بن الحسين 7 گفته‌اند: اين آيه «از مردم كسى است كه جان خود را در راه رضاى خدا مى‌فروشد و خداوند به بندگان مهربان است.» در باره على 7 نازل شده است.[2] و ابن عباس مى‌گويد: هر آيه‌يى كه در آن‌ يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا است، مصداق كامل و فرد مشخص و امير آن على 7 است.

[1]. ظاهرا متن مخدوش است. اين ابيات از پنجكردى( فنجكردى) است و ابيات« پروردگارى كه ديروز بصره را براى ما گشود» از جناب قيس است. رك. به: اعيان الشيعه، ص 457، ج 8. م.

[2]. آيه 206 سوره دوم( بقره) و رك. به: صفحه 183 جلد 2 تفسير تبيان شيخ طوسى، چاپ نجف. م.