مَنِ اسْتَبَدَّ بِرَأْيِهِ هَلَكَ‌[1].

كسى كه در رأى و نظرش استبداد به خرج داد، و از قواعد الهى و مردم عاقل نظرخواهى نكرد هلاك شد.

امام صادق 7 فرمودند:

هَلَكَ مَنْ لَمْ يَعْرِفْ قَدْرَهُ‌[2].

كسى كه قدر و اندازه‌ى خود را نشناخت و به موقعيت و موقف خود آگاه نشد به هلاكت رسيد.

امام صادق 7 فرمودند:

يُهْلِكُ اللَّهُ سِتّاً بِسِتٍّ: الْامَراءَ بِالْجَوْرِ، وَالْعَرَبَ بِالْعَصَبِيَّةِ، وَالدَّهاقِينَ بِالْكِبْرِ، وَالتُّجارَ بِالْخِيانَةِ، وَاهْلَ الرُّسْتاقِ بِالْجَهْلِ، وَالْفُقَهاءَ بِالْحَسَدِ[3].

خداوند شش طايفه را به شش چيز هلاك مى‌كند: حكمرانان را به ستم، عرب را به تعصب، رؤسا را به تكبر، تاجران را به خيانت، روستاييان را به نادانى و فقيهان را به حسد.

كبر

خود بزرگ‌بينى از اوصاف شيطان، و باعث ايستادن در برابر خواسته‌هاى حق، و حقوق مردم و خوار شمردن ديگران است.

كبر در برابر حق، شيطان را از سجده بر آدم بازداشت و او را به لعنت ابد، و خروج از حريم فرشتگان، و استحقاق عذاب دائم قيامت دچار كرد.

[1] - نهج البلاغه: 799، حكمت 161.

[2] - غرر الحكم: 233، عرفان القدر، حديث 4677.

[3] - كشف الغمه: 2/ 206؛ بحار الأنوار: 75/ 207، باب 23، حديث 67.