رسول حق فرمودند:

الْبُهْتانُ عَلَى الْبَرى‌ءِ اثْقَلُ مِنَ الْجِبالِ الرّاسياتِ‌[1].

تهمت بر پاكدامن، سنگين‌تر از كوههاى استوار است.

غيبت‌

از زشت‌ترين امور و پست‌ترين برنامه‌ها بدگويى پشت سر ديگران است.

بيان اوصافى كه در شخص موجود است و از اينكه مردم آن اوصاف را بشنوند به شدت ناراحت مى‌شود غيبت است.

غيبت گناه سنگينى است و ارتكاب آن، روح را كدر و قلب را تاريك و باعث محروم شدن انسان از فيوضات الهيه است.

قرآن مجيد مردم را از غيبت نهى مى‌كند، و آن را همچون خوردن گوشت بدن مرده‌ى برادر مسلمان مى‌داند:

«... وَ لا يَغْتَبْ بَعْضُكُمْ بَعْضاً أَ يُحِبُّ أَحَدُكُمْ أَنْ يَأْكُلَ لَحْمَ أَخِيهِ مَيْتاً فَكَرِهْتُمُوهُ وَ اتَّقُوا اللَّهَ...»[2].

از يكديگر غيبت نكنيد، آيا يكى از شما دوست دارد گوشت بدن مرده‌ى برادرش را بخورد؟ همه از اين عمل كراهت داريد، روى اين حساب از غيبت و بدگويى پشت سر هم به مانند كراهت داشتن از خوردن گوشت بدن مرده كراهت داشته باشيد، پس در مسأله‌ى گفتار، تقواى الهى را رعايت كنيد.

رسول خدا 6 و سلم به ابوذر فرمودند:

يا اباذَرٍّ، ايّاكَ وَالْغيبَةَ، فَانَّ الْغيبَةَ اشَدُّ مِنَ الزِّنا. قُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ! وَمَا الْغيبَةُ؟

[1] - خصال: 2/ 348، حديث 21؛ بحار الأنوار: 75/ 447، باب 33، حديث 7.

[2] - حجرات( 49): 12.