اذا كَذَبَ الْعَبْدُ كِذْبَةً تَباعَدَ الْمَلَكُ مِنْهُ مَسيرَةَ ميلٍ مِنْ نَتْنِ ما جَاءَ بِهِ‌[1].

زمانى كه انسان يك دروغ بگويد، فرشته به اندازه‌ى يك ميل به خاطر بوى بد دروغ از انسان فاصله مى‌گيرد!

امام باقر 7 فرمودند:

انَّ اللَّهَ عَزَّ وَجَلَّ جَعَلَ لِلشَّرِّ اقْفالًا وَجَعَلَ مَفاتِيحَ تِلْكَ الْاقْفالِ الشَّرابَ، وَالْكِذْبُ شَرٌّ مِنَ الشَّرابِ‌[2].

خداوند براى بدى قفل‌هايى قرار داده و كليد اين قفل‌ها را شراب، و دروغ از شراب بدتر است!

رسول حق 6 و سلم فرمودند:

الْكِذْبُ بابٌ مِنْ ابْوابِ النِّفاقِ‌[3].

دروغ درى از درهاى نفاق است.

تهمت‌

چه بسيار زشت است كه انسان، مرد يا زن پاكدامنى را در ميان مردم آلوده دامن معرفى كند، چه عمل بسيار قبيحى است كه انسان گناهى را به كسى ببندد كه دامن او از آن گناه پاك است و چه كار ناپسندى است كه انسان به عللى واهى و از روى هوا و هوس آبروى انسان محترمى را بر باد دهد.

تهمت زدن به بى‌گناه، و متهم كردن انسان پاكدامن از بدترين اعمال‌

[1] - شرح نهج البلاغه: 6/ 357، فصل فى ذم الكذب.

[2] - كافى: 2/ 338، باب الكذب، حديث 3؛ بحار الأنوار: 69/ 236، باب 114، حديث 3.

[3] - مجموعه‌ى ورّام: 1/ 113، باب الكذب.