بر توبه كننده لازم است نيت خود را اصلاح كند، و محور اراده و قصد باطنى خود را خدا قرار دهد تا درخت توبه‌ى او به ميوه بنشيند.

راه كسب اخلاص، توجه به خدا و قيامت و دقت در روش و منش اولياى الهى است، و اينكه انسان باور كند كليد بهشت و جهنم در اختيار كسى جز خدا نيست، و سعادت و شقاوت انسان ربطى به ديگران ندارد.

رسول خدا در رابطه با سود اخلاص فرموده‌اند:

مَا اخْلَصَ عَبْدٌ لِلّهِ عَزَّ وَجَلَّ ارْبَعِينَ صَباحاً الّا جَرَتْ يَنابِيعُ الْحِكْمَةِ مِنْ قَلْبِهِ عَلى‌ لِسانِهِ‌[1].

بنده‌اى چهل روز خود را براى خداوند خالص ننمود، مگر اينكه چشمه‌هاى حكمت از قلبش بر زبانش جارى شد.

امام صادق 7 فرموده‌اند:

انَّ الْمُؤمِنَ لَيَخْشَعُ لَهُ كُلُّ شَىْ‌ءٍ وَيَهابُهُ كُلُّ شَىْ‌ءٍ ثُمَّ قالَ: اذا كانَ مُخْلِصاً لِلّهِ اخافَ اللَّهُ مِنْهُ كُلَّ شَىْ‌ءٍ حَتّى‌ هَوامَّ الْارْضِ وَسِباعَها وَطَيْرَ السَّماءِ[2].

همانا براى مؤمن همه چيز خشوع مى‌كند، و همه چيز از او خوف دارد، سپس فرمودند: زمانى كه مؤمن براى خدا خالص شود، خداوند همه چيز را از عظمت و جلال او مى‌ترساند، حتى گزندگان و درندگان زمين و پرندگان آسمان.

امام على 7 فرمودند:

سَبَبُ الْاخْلاصِ الْيَقينُ‌[3].

[1] - عيون اخبار الرضا: 2/ 69، باب 31، حديث 321؛ بحار الأنوار: 67/ 242، باب 54، حديث 10.

[2] - جامع الأخبار: 100، الفصل السادس و الخمسون فى الإخلاص؛ بحار الأنوار: 67/ 248، باب 54، حديث 21.

[3] - غرر الحكم: 62، فوائد اليقين، حديث 746.