گناهان كبيره، اصرار ورزيدن به صغيره، و دچار بودن به خشم و غضب و عصبيت، و آرزوهاى طول و دراز، و نفرت از نشستن با شايستگان، و لذت بردن از رفاقت و همنشينى با ناپاكان و آلودگان است.

جهاد اكبر

آلوده به هواى نفس اگر خواستار خير دنيا و آخرت خويش است، اگر طالب خير و خوشبختى زيردستان خود است، اگر خواهان اصلاح باطن و عمل و اخلاق است، چاره‌اى ندارد جز اينكه همانند رزمنده‌اى شجاع و قدرتمندى نترس وارد ميدان جنگ با هوا شود، و بداند كه در اين جنگ نصرت و رحمت و قدرت خداوند بدرقه‌ى اوست، و پيروزى وى و شكست هوا مسأله‌اى صد در صد است.

اگر امكان اين جنگ و پيروزى وجود نداشت، بعثت انبيا، امامت امامان و نزول كتب آسمانى بيهوده مى‌نمود.

چون امكان اين جنگ و مبارزه و پيروزى جهادگر، و شكست بت هوا براى همگان ميسر است، بعثت انبيا و امامت امامان و نزول كتب آسمانى تحقق پيدا كرده، و در اين زمينه حجت خدا بر همگان تمام، و كسى را در اين زمينه عذر قابل قبولى در دنيا و آخرت نيست.

انسان تا گرفتار هواى نفس نشده، و زمينه‌ى پديد شدن اين بت خطرناك، برايش فراهم نيامده بايد به طور دايم در حال مراقبه و توجه و ياد خدا باشد، و خود را از آلوده شدن به تمام محرمات كه موجب ظهور اين بت است حفظ كند كه اين حفظ نفس، عين كرامت و شرافت و موجب ظهور روح تقوا در باطن انسان است.

مى وقتى بر اثر غفلت دچار بت هوا شد، و پس از مدتى بر اثر بارقه‌ى الهى‌