يا الهام نفسى، يا شنيدن موعظه و نصيحت، يا مشاهده‌ى احوالات پاكان، به ظهور و حكومت اين بت در باطن خود و آثار بسيار شومش آگاه شد، در مبارزه و جنگ با او نبايد معطل شود و سستى به خرج دهد، بايد به عنوان امرى واجب و بلكه بالاتر از واجب، و به عنوان پيروى از دستور خداى حكيم، و اجابت دعوت انبيا و امامان، و براى اصلاح حال و اخلاق و عمل، با اسلحه‌ى ترك گناه و روى آوردن به عبادت و كار خير، و همنشينى با پاكان، و اصلاح درخت مال از حرام، به جنگ بت هوا برود كه در اين جنگ پيروزى او حتمى است، و جنگى است كه معارف الهيه از آن تعبير به جهاد اكبر كرده‌اند.

از امام صادق 7 روايت شده:

انَّ النَّبِىَّ بَعَثَ سَريَّةً، فَلَمّا رَجَعُوا قَالَ: مَرْحَباً بِقَوْمٍ قَضَوُا الجِهادَ الاصْغَرَ، وَبَقِىَ عَلَيْهِمُ الجِهادُ الاكْبَرُ. فَقيلَ: يَا رَسُولَ اللَّهِ! وَمَا الجِهادُ الاكْبَرُ؟ قَالَ: جِهادُ النَّفْسِ‌[1].

رسول خدا 6 و سلم جمعيتى را به جنگ با دشمن فرستاد، زمانى كه ارتش اسلام بازگشت، فرمودند: آفرين به قومى كه جهاد كوچك را گذراندند و جهاد اكبر بر عهده‌ى آنان مانده، گفته شد: يا رسول اللَّه جهاد اكبر چيست؟ فرمودند:

جهاد با نفس.

روشن است كه منظور از جنگ با نفس با ذات و هويت نفس نيست، بلكه جهاد با عارضه‌ى خطرناكى است كه قرآن از آن عارضه تعبير به هوا كرده.

جهادگر با هواى نفس، جهادش از هر جهادى باارزش‌تر، و مهاجر از هواى نفس هجرتش از هر هجرتى افضل، و پاداش جهاد و هجرتش، از پاداش هر عملى عظيم‌تر است.

حضرت على 7 كه خود در اين زمينه جهادگر و مجاهدى بى‌نظير است‌

[1] - وسائل الشيعه: 15/ 161، باب 1، حديث 20208.