حق قايل نيستند.

خداوند مهربان براى تأمين خير دنيا و آخرت همه‌ى بندگان، از همگان مى‌خواهد از هواى نفس يعنى خواسته‌هاى بى‌محاسبه پيروى نكنند، گرچه در ظاهر امر مخالفت با هواى نفس به زيان آنها يا ديگران باشد.

«يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُونُوا قَوَّامِينَ بِالْقِسْطِ شُهَداءَ لِلَّهِ وَ لَوْ عَلى‌ أَنْفُسِكُمْ أَوِ الْوالِدَيْنِ وَ الْأَقْرَبِينَ إِنْ يَكُنْ غَنِيًّا أَوْ فَقِيراً فَاللَّهُ أَوْلى‌ بِهِما فَلا تَتَّبِعُوا الْهَوى‌ أَنْ تَعْدِلُوا...»[1].

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! قيام كنندگان به عدالت باشيد، قيام به عدالت در هر حال و در هر كار و در هر عصر و زمان، به خاطر خدا شهادت به حق دهيد گرچه به زيان شخص شما يا پدر و مادر يا نزديكانتان تمام شود.

ملاحظه‌ى ثروت ثروتمند و ملاحظه‌ى فقر فقير، نبايد مانع از شهادت به حق شود، خداوند به حمايت از هر دوى آنان سزاوارتر است، از هوا پيروى نكنيد تا بتوانيد عدالت را اجرا كنيد.

قرآن مجيد پيروى از بت هوا را موجب ضلالت و گمراهى و روى گرداندن از راه خدا، و فراموشى روز حساب، و باعث دچار شدن به عذاب شديد در قيامت مى‌داند:

«وَ لا تَتَّبِعِ الْهَوى‌ فَيُضِلَّكَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ إِنَّ الَّذِينَ يَضِلُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ لَهُمْ عَذابٌ شَدِيدٌ بِما نَسُوا يَوْمَ الْحِسابِ»[2].

قرآن مجيد ترس از عظمت حق و ايستادگى در برابر هواى نفس را موجب قرار گرفتن در بهشت اعلام مى‌كند:

[1] - نساء( 4): 135.

[2] - ص( 38): 26.