تبرّج و شهوت بازدارند، لباس حيا به تن كنند و روبند عفّت زنند، در ميان راه كه تداخل با مردان دارد، راه نروند، از كنار ديوار بگذرند، پوشيدن لباس نازك را ترك كنند، از هر چه مايه شهرت آن‌ها مى‌شود دورى كنند، در معابر سرمه و عطر نزنند ...»[1]

63- رعايت وقار در زيارت‌

مرحوم علامه امينى در «ادب الزائر»[2] مى‌نويسد:

مرحوم شيخ محمد طه نجف، به حرم حضرت عسكريين 8 وارد شد، در حالى كه صداها به اذان بلند بود، [و هر كس در گوشه‌اى براى خود اذان مى‌گفت آنگاه ايشان‌] آن‌ها را از آن كار نهى كرد و اين آيه شريفه را خواند:

ما لَكُمْ لا تَرْجُونَ لِلَّهِ وَقاراً.[3]

مرحوم محدث نورى در تحيّة الزائر، پس از نقل حديثى كه مرحوم مجلسى در بحارالأنوار آورده، گويد:

[1] - آداب زيارت، ج 2، ص 2 و ادب الزائر، صص 47- 50

[2] - ادب الزائر، ص 26

[3] - نوح: 13