تَغُضَّ بَصَرَكَ.»[1]

4- پرهيز از خصومت و نزاع و سوگند زياد.[2]

5- كم سخن گفتن جز به خير.

6- پرهيز از شوخى و مزاح؛ «وَاقِلّ مِنَ الكَلامِ وَالمِزاح.»[3]

7- مصاحبت نيكو با همسفران؛ «يَلْزَمُكَ حُسْنَ الصَّحابَةِ لِمَنْ يَصحَبُكَ.»[4]

8- زياد ذكر خداى گفتن؛ «وَأَكْثِر مِنَ اللَّهِ تَعالى.»[5]

9- پا برهنه و همچون بندگان حركت نمودن؛ «وَامْشِ حافياً وَامْشِ مَشْىَ العَبد الذَّليل.»[6] و ....

62- ادب بانوان در زيارت‌

مرحوم علامه امينى در فصل «ادب الزائرات»، درباره آداب زيارت زنان زائر مى‌نويسد:

«چشم خود را از حرام بپوشند، خود را از

[1] - كامل الزيارات، باب 48

[2] - همان

[3] - همان، باب 79

[4] - همان، باب 48

[5] - همان، باب 79

[6] - همان، باب 49