توبه نمودن و طلب مغفرت كردن.

10- به خدمتكاران حرم صدقه دادن.

11- هنگام خروج با دعاهاى وارده وداع كردن و از خداوند بازگشت به آن مكان شريف را مسئلت نمودن.

12- اينكه زائر پس از بازگشت از زيارت از نظر اخلاقى و رفتارى بهتر از گذشته خود باشد.

13- اينكه پس از آن كه زائر به خواسته خود رسيد در بازگشت عجله كند تا هميشه شوق زيارت در وجودش پايدار بماند.

14- صدقه دادن به نيازمندانى كه در اطراف حرم حضور دارند.[1]

در زيارت امام حسين 7، موارد ديگرى نيز بر اين آداب افزوده شده كه قابل توجه و دقت است از جمله:

1- عطر نزدن و سرمه نكشيدن؛ «وَلاتَدَّهِنْ وَ لاتَكتَحِل حتّى تَأتِيَ الفُرات.»[2]

2- حركت به سوى حرم با آرامش و متانت؛ «وَيَلْزَمُكَ التَّوقيرُ لِأَخْذ ما لَيْسَ لَكَ.»[3]

3- ديده از محرمات پوشاندن؛ «وَيَلْزَمُكَ انْ‌

[1] - دروس، ج 2، ص 19

[2] - كامل الزيارات، باب 79

[3] - همان، باب 48