سلام بگو، و خداوند- جلّ جلاله- را گواه بگير، و آن دو را بر آنچه كه دو فرشته روز را بر آن شاهد گرفتى، شاهد بگير.

در روايت آمده كه علىّ 7 هماره وقتى شب فرا مى‌رسيد، مى‌فرمود:

«مرحبا باللّيل الجديد، و الكاتب و الشّهيد، اكتبا: بسم اللَّه.»

- خوش آمد شب نو و دو فرشته نويسنده و گواه. بنويسيد: «به نام خدا.» سپس ذكر خداوند- عزّ و جلّ- را مى‌گفت.» و اگر خواستى، سلام بر آن دو را به بعد از نماز مغرب تأخير بيانداز كه اين نيز در بعضى از روايات نقل شده است.

همچنين در روايتى آمده كه رسول اكرم 6 همواره وقت فرا رسيدن شام مى‌فرمود:

«الحمد للَّه الّذى أذهب بالنّهار و جاء باللّيل سكنا، نعمة منه و فضلا. اللّهمّ، اجعلنا من الشّاكرين. الحمد للَّه الّذى عافانى في يومى هذا، فربّ مبتلى قد ابتلى فيما مضى من عمرى.

اللّهمّ، عافنى فيما بقى منه و في الآخرة، و قنى عذاب النّار.»

- سپاس خدا را كه روز را برد و شب را براى آسايش بياورد، و اين نعمت و تفضّلى از اوست. خداوندا، ما را از سپاسگزاران قرار ده. ستايش خداوندى را كه امروز مرا عافيت بخشيد، و چه بسا كسانى كه در گذشته عمرم گرفتار شده‌اند. خدايا، مرا در باقيمانده عمر و نيز در آخرت عافيت بخش و از عذاب آتش جهنّم نگاه دار.

و هنگامى كه صبح مى‌شد نيز مثل آن را مى‌فرمود، البته به جاى‌

«و جاء باللّيل»

مى‌فرمود:

«و جاء بالنّهار»

نحوه سپردن اعمال قضا شده به فرشتگان‌

اينك مى‌گويم: وقتى برخى از دعاها و عبادتهاى روز تا فرا رسيدن شب را فراموش مى‌كنم، آنها را انجام داده و قضا مى‌كنم و بر دو فرشته شب سلام گفته و آن دو را به خداوند- جلّ جلاله- سوگند مى‌دهم كه هنگام نوشتن آنچه كه تدارك نموده و قضا كرده‌ام، از خداوند- جلّ جلاله- بخواهند كه به دو فرشته روز اطّلاع دهند كه‌